ΑΝΤΙΔΙΩΞΗ

Στις 27/04 με το πέρας της πορείας ενάντια στα ψηλά ενοίκια στη Λεμεσό, έπειτα από κάλεσμα της συνέλευσης ενάντια στη κρατική δολοφονία, 20 περίπου συντρόφια κατευθηνθήκαμε έξω από το ΤΑΕ Λεμεσού για να επικοινωνήσουμε την αλληλεγγύη μας με τους συγκατοίκους του Ανις που δολοφονήθηκε από το κυπριακό κράτος.

Γύρω στις 19:30 έφτασε το σώμα της συγκέντρωσης στο σημείο και με το που εμφανίστηκαμε στο πεζοδρόμιο της διασταύρωσης των οδών Μυκηνών και 16ης Ιουνίου, πλήθος αστυνομικών ένστολοι και μή, μας απέκλεισαν. Αμέσως ξεκίνησαν να τραβάνε τον σύντροφο που κρατούσε τον τηλεβόα με σκοπό την ταυτοποίηση του. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αποσπαστεί από το σώμα της συγκέντρωσης και να περικυκλωθεί από αστυνομικούς. Όταν διαμαρτυρηθήκαμε για την προκλητική και αναίτια απόσπαση του, οι αστυνομικοί με χυδαίους χαρακτηρισμούς, δείγμα του πολιτισμού τους, ξεκίνησαν να μας προπηλακίζουν και να ουρλιάζουν για συλλήψεις.

Ενώ διαμαρτυρόμασταν για αυτή τη κατάσταση και φωνάζαμε πως θα αποχωρήσουμε μόνο όταν μας δώσουν τον σύντροφο μας πίσω, ο επικεφαλής της επιχείρησης φώναξε ότι έχουμε 3 λεπτά να διαλυθούμε αμέσως. Σαν μια κοινή συμμορία, η κυπριακή αστυνομία ξεκίνησε να μας κυνηγά να μας βρίζει χυδαία και να συλλαμβάνει χωρίς λόγο όποια και όποιο βρισκότανε στον δρόμο τους. Να σημειώσουμε ότι ενώ υπάρχει πρωτόκολλο διάλυσης συγκεντρώσεων, δεν τηρήθηκε ούτε στο ελάχιστο, αφού η λύσσα τους να συλλάβουν και να χτυπήσουν κόσμο υπερέβαινε τους νόμους που οι ίδιοι λένε πως ακολουθούν. Το κυνήγι από ένστολους αστυνομικούς και μή στους γύρω δρόμους κράτησε αρκετή ώρα ενώ θα μπορούσε να ήταν επικύνδινο αφού οι αστυνομικοί έβαζαν τρικλοποδιές σε όσα άτομα έτρεχαν με αποτέλεσμα να πέφτουν στη μέση του οδοστρώματος την ίδια ώρα που περνούσαν αυτοκίνητα. Τα άτομα που κρατούσαν κινητό και κατέγραφαν την αστυνομική βία ήταν οι κύριοι στόχοι με σκοπό να μην υπάρχει αντίλογος στα ψέματα που θα ειπώνονταν μετά. Έτσι αφού συνέλαβαν ότι μπόρεσαν να συλλάβουν, ξεκίνησε η δολοφονία της αλήθειας, όπου σε αγαστή συνεργασία με ορισμένα ΜΜΕ ξεκίνησαν τα γνωστά ψέματα της αστυνομίας για να δικαιολογήσει την ακόμα μια φορά αναίτια βία που ασκείται. Κορυφαίο ψέμα της αστυνομίας κύπρου είναι το ότι στην “συμπλοκή” αυτή μέλος τους τραυματίστηκε και διακομίστηκε στο γενικό νοσοκομείο Λεμεσού για ακτινογραφία. Αν δεν ήταν επικίνδυνα τα ψέματα τους θα ήτανε αστεία, γιατί με αυτό το ψέμα τους κατηγορούν άδικα 4 συντρόφια μας για επίθεση κατά αστυνομικού και έτσι έχουν μια βαρυά επιπλέον κατηγορία. Παράλληλα 2 συλληφθήσες συντρόφισσες διακομίστηκαν στο γενικό νοσοκομείο για εξετάσεις μετά τη βίαιη σύλληψη τους. Η μία εκ των δύο είναι εγκυμονούσα και η σύλληψη της έγινε με τρόπο που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για το έμβρυο.

Τα συντρόφια μας πέρασαν την νύχτα σε διάφορα κρατητήρια απο την Πάφο μέχρι την Κοφίνου ουσιαστικά βασανίζοντας και εξαντλίοντας τα. Το πρωί της Κυριακής 28/04 πέρασαν απο εισαγγελέα με σκοπό την 4ήμερη κράτηση τους. Να σημειωθεί ότι υπήρχε πλήθος πάνοπλων αστυνομικών για να φρουρεί τα 10 συντρόφια μας όπως επίσης και την συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω απο τα δικαστήρια η οποία ήταν και ο λόγος που δε επιτράπει σε άτομα μας να εισέλθουν τόσο στη δικαστική αίθουσα όσο και στο περιμετρικό χώρο των δικαστηρίων. Η δίαδικασία κράτησε γύρω στις 6 ώρες. Η αστυνομία με διάφορα παράλογα επιχειρήματα προσπάθησε να διεκδικήσει την 4ήμερη κράτηση τους ενώ ισχυρίστηκε ότι έχει ανοίξει έρευνα για πλήθος ατόμων που συμμετήχαν στην συγκέντρωση όπως επίσης και θα αναρκίνει το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον των συντρόφων μας. Με μια γρήγορη σκέψη μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ο σχεδιασμός της αστυνομίας για την χτεσινή μέρα ήταν όχι μόνο να διαλύσει βίαια την συγκέντρωση αλλά μέσω αυτής να ταυτοποιήσει τους πάντες που αγωνίζονται και να τους απειλά με διώξεις όπως επίσής να τρομοκρατήσει το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους.Η δικαστής επιφυλάσσει την απόφαση της για αύριο όπου ουσιαστικά κάνει την χάρη στη αστυνομία να κρατηθούν τα συντρόφια μας ακόμα μια μέρα μέσα στα κελιά. Οι κατηγορίες είναι οι εξής :

• Οχλαγωγία

• Ανησυχία 

• Δημόσια εξύβριση

• Επίθεση εναντίον αστυνομικού για τους 4 εξ αυτών

• Αντίδραση κατά νόμιμης σύλληψης

• Απόπειρα απόδράσης

• Διασάλευση της ειρηνης

Η μανία της αστυνομίας απέναντι μας φάνηκε απο την πορεία για τα ψηλά ενοίκια όπου καθόλη την διάρκεια της πορείας απειλούσαν με συλλήψεις και ξύλο το σώμα της πορείας ενώ κατα την λήξη της απέκλεισαν τα κεντρικά πανό στην πλατεία πρυτανείας όπου αν δεν υπήρχε συγκεντρωμένος κόσμος λόγο ενός φεστιβάλ η βίαιη καταστολή θα λάμβανε χώρο εκεί. Προφανώς το κράτος θέλει να χτυπά και να δολοφονεί χωρίς μάρτυρες.

Το τελευταίο διάστημα το κράτος είναι σε μια διαδικασία αλλοίωσης της πραγματικοτητας. Απο τα ψέματα της ΥΑΜ για την έφοδο στο διαμέρισμα του Ανις, μέχρι τα ψέματα για τα χθεσινά συμβάντα, το κράτος βρίσκεται σε πανικό και μας αποδεικνύει πως, είναι διατεθημένο να επιστρετεύσει κάθε λογής ψέμα για να δικαιολογίσει την μανία του απέναντι στους καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους.

Το κράτος είναι φανερά ενοχλημένο απο την κινηματική δράση και ειδικότερα για το ότι δεν έχουμε σκοπό να σιωπίσουμε μπροστά στη κρατική δολοφονία του Ανις και οτι δε πρόκειτε να τους αφήσουμε σε ησυχία ώστε να την συγκαλύψουνε με την άνεση τους. Μετά τα ρατσιστικά πογκρόμ του περασμένου καλοκαιριού όπου έγιναν απο φασίστες με την ανοχή της αστυνομίας, το κράτος έχει επιδοθεί σε ένα ασταμάτητο κατασταλτικό σχεδιασμό όπου έχει ως στόχο τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Εμείς απο τη μεριά μας δεν έχουμε σκοπό να σταματήσουμε μπροστά στη κρατική καταστολή και ούτε είμαστε διατεθημένοι να την δεχόμαστε αμαχητί. Η αυταρχικοποίηση του κράτους έρχεται σε μια περίοδο άνθησης των αγώνων στο νησι. Ο κόσμος του αγώνα είναι η μόνη πραγματική απειλή απέναντι στη κρατική και καπιταλιστική αυθερεσία και αυτό μας το επιβαιβαιώνουν περιστατικά σαν και αυτό.

Σε μια περίοδο όπου η ζωές μας γίνοντε αβίωτες με το κόστος ζωής, όπου οι πόλεις μας εχουν γινει αποπνικτικές αφου γέμισαν πύργους του ξεπλήματος και πολυεθνικές, η ελαχιστη πράξη αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα είναι πράξη επιβίωσης σε αυτό τον πόλεμο των αφεντικών απέναντι στη ταξη μας. Οι νόμοι εφαρμόζονται μόνο στους φτωχούς, στις εξαθλιωμένες και σε αυτούς και αυτές που θα αντιπαρατεθούν με την εξουσία. Το κράτος έρχεται να προστατέψει το κεφάλαιο βάζοντας μπροστά τις κατασταλτικές του δυνάμεις είτε αυτές ονομάζονται σώματα ασφαλείας είτε παρακράτος και μαφία. Κράτος σημαίνει έλεγχος και περιορισμός. Έτσι Όσο πιο αδύναμος είναι κάποιος τόσο το κράτος τον πατά ενώ όσο δυνατότερος τόσο τυγχάνει προστασίας.
Το κράτος έχει την αυταπάτη ότι με την καταστολή και τα συνεχόμενα δικαστήρια των συντρόφων και των συντροφισσών μας θα μας εκφοβίσει τόσο που θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Εμεις ξέρουμε ότι έχουμε το δίκαιο μαζί μας και γιαυτό θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας.

Η αλληλεγγύη είναι η κοινή μας γλώσσα και το όπλο μας απέναντι στη βία του κράτους και του κεφαλαίου

Άμεση αθώωση των συντροφισσών και συντρόφων μας

Άμεση απελευθέρωση των συγκατοίκων του δολοφονημενου Ανίς

–Πρωτοβουλία υπεράσπισης διοκώμενων Αγωνιστών/-ριών

Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε όλο τον κόσμο της αλληλεγγύης για να στηρίξει με την παρουσία του την συγκέντρωση αλληλεγγύης την Δευτέρα 4/3, έξω από τα Δικαστήρια Λευκωσίας η ώρα 08:30 το πρωί.

Έναρξη της δικαστικής διαδικασίας 4/3
Στις 04/03 ξεκινάει το δικαστήριο των 2 συντρόφων μας για την διάρρηξη στα γραφεία του φασιστικού ελαμ. Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά. Στις 16/6/2023 το φασιστικό κόμμα ε.λα.μ, πραγματοποιεί στην Λάρνακα πορεία ενάντια στην «παράνομη μετανάστευση». Την ώρα της πορείας, κάποια άτομα διέρρηξαν τα κεντρικά τους γραφεία τους πήραν έναν υπολογιστή, αναστάτωσαν το γραφείο του αρχηγού τους και φεύγοντας έβαψαν 2 αλφάδια στον τοίχο. Δύο εβδομάδες μετά και μετά από μια αλληλουχία γεγονότων συλλαμβάνονται οι 2 σύντροφοι. Δεν έχουμε σκοπό να ξανά αναλύσουμε τα γεγονότα και το άδικο της δίωξης ( μπορείτε να τα δείτε στο δελτίο ενημέρωσης που έχει αναρτηθεί στο antidioxi.blackblogs.org) αλλά να προσθέσουμε τις νέες πληροφορίες που έχουμε για να δείξουμε τους σκοπούς του κράτους, συγκεκριμένα για την υπόθεση των 2 αλλά και γενικότερα το πώς αντιλαμβάνεται το ανταγωνιστικό κίνημα και τους ανθρώπους που μάχονται ενάντια σε αυτό το εξουσιαστικό σύστημα.

Έρευνα για τρομοκρατία;
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενα μας κείμενα, παράλληλα με την δίωξη για τη διάρρηξη, για τον ένα εκ των δύο συντρόφων μας, άνοιξε μια γελοία -παρ’όλα αυτά επικίνδυνη – έρευνα για τρομοκρατία. Έρευνα για «τρομοκρατία» χωρίς την ύπαρξη «τρομοκρατικών γεγονότων» , ούτε καν ευρήματα που να δικαιολογούν τέτοια έρευνα. Το μόνο στοιχείο που φαίνεται να έχει βρεθεί είναι χειρόγραφες σημειώσεις του ενός εκ των δύο συλληφθέντων, χωρίς αναφορά σε κάτι συγκεκριμένο. Από ότι φαίνεται αυτό ήταν αρκετό για τα λαγωνικά της αστυνομίας Κύπρου και για τον εισαγγελέα να ανοίξουν αυτή την έρευνα και να την διατηρούν ανοιχτή και σε καθεστώς πλήρης μυστικότητας εδώ και 7 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτών των 7 μηνών και για όσο διαρκεί αυτή η ανυπόστατη και προκλητική έρευνα, η αστυνομία Κύπρου κατέχει τα προσωπικά αντικείμενα των 2 μας συντρόφων. Αδικαιολόγητη ακόμα και για τους νόμους τους παρακράτηση αφού δεν έχει κάνει αίτηση για ανανέωση του αιτήματος για την έρευνα, χωρίς να έχει προκύψει ακόμα δικογραφία και χωρίς να ενημερώσει τους δικηγόρους του ενός εκ των 2 συντρόφων. Σύμφωνα με την αστική δικαιοσύνη, εφόσον παρέλθει η περίοδος των 3 μηνών από όταν ανοίξει μια έρευνα και δεν προκύψουν αξιόποινες πράξεις που να δικαιολογούν την κράτηση των προσωπικών αντικειμένων τα τεκμήρια αυτά πρέπει να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους. Οι δικηγόροι του συντρόφου μας έπραξαν το αυτονόητο όταν είχε παρέλθει το τρίμηνο, δηλαδή να κάνουν αίτηση στο εφετείο να επιστραφούν πίσω τα τεκμήρια – προσωπικά αντικείμενα που παρακρατούν οι μπάτσοι. Η αίτηση αυτή πέρα από το δίκαιο αίτημα της διεκδικεί παράλληλα να κλίσει μια και καλή αυτή η προκλητική και αυθαίρετη έρευνα. Η αστυνομία Κύπρου αγνοεί την αίτηση και τις προσπάθειες των δικηγόρων, κρατώντας σιγή ιχθύος για το όλο θέμα. Παράλληλα, και το εφετείο στο οποίο έγινε η αίτηση, αγνοεί επίσης το αίτημα δικηγόρων και αρνείται να συνεργαστεί για να τελειώσει, έστω και με καθυστέρηση, η αυθαίρετη επιτήρηση και προσπάθεια τρομοκράτησης του συντρόφου μας. Αυτές οι πρακτικές, πέρα από τους ίδιους τους νόμους του κράτους τους, καταπατούν και το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Αυτές είναι οι κινήσεις του κράτους, όπου στη προσπάθεια του να τρομοκρατήσει τους συντρόφους αλλά και όλες τις αντιστάσεις της κοινωνίας, δεν διστάζει να απαξιώσει τους ίδιους του τους νόμους και θεσμούς αλλά και τις ίδιες μας τις ζωές και τις ελάχιστες ατομικές ελευθερίες που μας έχουν απομείνει.

Το πολιτικό πλαίσιο της υπεράσπισης των 2 συντρόφων.
Τις αναλύσεις για το δικαστικό και νομικό σκέλος της υπόθεσης μπορούν να αναλάβουν οι δικηγόροι μας. Για εμάς σαν πρωτοβουλία υπεράσπισης ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τις πολιτικές προεκτάσεις της συγκεκριμένης έρευνας για τρομοκρατία και ποιος κατά την γνώμη και εμπειρία μας είναι ο ρόλος αυτών των αντιλαϊκών και αντεπαναστατικών νόμων όπως ο αντιτρομοκρατικός.
Είναι φανερό ότι τα στοιχεία που υπάρχουν τόσο για την υπόθεση της διάρρηξης όσο και για την έρευνα για τρομοκρατία δεν έχουν καμιά πραγματική υπόσταση. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και ασκούνται από το φασιστικό κόμμα προς και από φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ για να διαλευκανθεί η υπόθεση μας φανερώνει την αγαστή συνεργασία του κράτους των ΜΜΕ και των φασιστών απέναντι στο αντιφασιστικό κίνημα. Καταλαβαίνουμε τον κοινό τους φόβο για ένα οργανωμένο και μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα το οποίο θα επιδιώκει να μπεί ανάχωμα τόσο στις βάρβαρες αντιμεταναστευτικές τους πολιτικές όσο και στην γενικότερη αυταρχικοποίηση του κράτους εις βάρος του δίκαιου δικαιώματος μας να αντιστεκόμαστε στο άδικο.

Λίγα λόγια για τον τρομονόμο
Πάνω σε αυτό το πλαίσιο έρχεται να ενταχθεί και ο αντιτρομοκρατικός νόμος, νόμος ο οποίος έχει ως στόχο τα κατώτερα και πιο καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα τα οποία είναι οι εν δυνάμει εχθροί του υπάρχοντος συστήματος.
Με μια γρήγορη ανάγνωση του νόμου περί τρομοκρατίας και στην εφαρμογή του διαβάζουμε ότι μπαίνει σε λειτουργία όταν «το αδίκημα στρέφεται κατά των θεσμών ή του πληθυσμού της Δημοκρατίας ή κατά οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οργανισμού, που ιδρύθηκε σύμφωνα με τη Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και εδρεύει στη Δημοκρατία.». Δηλαδή, στα χειρόγραφα του συντρόφου μας το κράτος είδε την πρόθεση του να στραφεί ενάντια σε αυτά. Οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες στη βάση τους έχουν ως στόχο την απελευθέρωση της κοινωνίας και των λαών από την καπιταλιστική και κρατική σκλαβιά. Άρα, το να στραφούμε ενάντια στον λαό είναι αντίστοιχο του να στραφούμε ενάντια του σκοπού μας. Αυτό τα κράτη το ξέρουν καλά γι’αυτό εντάσσουν την εν λόγω πρόταση μαζί με τους υπόλοιπους αντικοινωνικούς θεσμούς για να ταυτίσουν την οποιαδήποτε πράξη που στρέφεται ενάντια στο σύστημα και τους θεσμούς του ως πράξη που στρέφεται ενάντια στο λαό. Δηλαδή προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα συμφέροντα του λαού με τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου είναι το ένα και το αυτό. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα όπου η βία των κρατών και του κεφαλαίου έχουν γονατίσει τους λαούς του κόσμου, η κάθε σκέψη ή πράξη κοινωνικής αντίστασης η οποία αποκαλύπτει την γύμνια του συστήματος και καταρρίπτει την αφήγηση του περί ολοκληρωτικής επικράτησης του, θα χαρακτηρίζεται τρομοκρατική/εγκληματική ενέργεια.

Πώς τον αντιλαμβανόμαστε
Το κράτος με αυτή την έρευνα για τρομοκρατία ουσιαστικά προσπαθεί να ποινικοποιήσει την σκέψη και να προειδοποιήσει ότι κάθε οργανωμένη ή αυθόρμητη πράξη αντίστασης θα εκλαμβάνεται ως τρομοκρατική. Με σχεδιασμούς σαν αυτούς θέλει να μας δείξει ότι η σκέψη και μόνο ότι αυτό το σύστημα μπορεί να αμφισβητηθεί, να απειληθεί και να ανατραπεί είναι αδιανόητη, καθώς και να τρομοκρατήσει τους ανθρώπους που θέλουν να αγωνιστούν με σκοπό την προληπτική καταστολή των κινημάτων.
Οι διώξεις αυτές μας ανοίγουν κάποια πεδία αγώνα τα οποία ως ανταγωνιστικό κίνημα δε μπορούμε να τα αφήσουμε αμαχητί. Γιατί αν διώξεις όπως αυτές κανονικοποιηθούν τότε κάθε αγωνίστρια και αγωνιστής που έχει σκοπό να αγωνιστεί με αξιώσεις θα αισθάνεται την ήδη αποπνικτική θηλιά του κράτους να σφίγγει όλο και περισσότερο. Πρώτα από όλα μέσα από την κινηματική μας δράση πρέπει να πιέσουμε να γίνει το εφετείο για αυτήν την έρευνα. Ο σύντροφος μας όσο παραμένει αυτή η αιωρούμενη διαδικασία απέναντι του τόσο παραμένει αιχμάλωτος και ανυπεράσπιστος απέναντι στις ορέξεις τους. Το κράτος προσπαθεί να απαξιώσει την ζωή του διωκόμενου συντρόφου μας καταπατώντας του βασικές ελευθερίες που ευαγγελίζεται το ίδιο πως ο καθένας και η κάθε μια μας έχει και δικαιούται. Προφανώς για αυτό, οι αντίπαλοι του δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Το ότι θέλουμε να ξεκινήσει το εφετείο δε σημαίνει ότι ο αγώνας σταματά εκεί. Εκεί ξεκινά ένας άλλος αγώνας ο οποίος δεν είναι άλλος από την οριστική αθώωση του συντρόφους μας και το κλείσιμο αυτής της αυθαίρετης έρευνας. Η νίκη μέσα στο εφετείο σημαίνει ότι οι επιδιώξεις του κράτους για την ποινικοποίηση της ανατρεπτικής σκέψης και δράσης θα βρει απέναντι του ένα αποφασισμένο κίνημα. Ένα κίνημα που θα αγωνίζεται για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα καπιταλιστικά και κρατικά δεσμά και δε θα αφήνει αγωνίστριες και αγωνιστές ανυπεράσπιστες και ανυπεράσπιστους, στις σκευωρίες που θα στήνει απέναντι μας.

Επόμενα βήματα
Αρχή του αγώνα είναι η Δευτέρα 04/03 που θα ξεκινήσει η δίκη των 2 συντρόφων μας για τη διάρρηξη στα γραφεία των φασιστών. Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια για να δείξουμε στο κράτος ότι τα συντρόφια μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑ και ότι οι σκευωρίες απέναντι τους μας θα καταρρεύσουν με την ίδια ευκολία που τα λαγωνικά της αστυνομίας Κύπρου τις έστησαν. Επίσης, καλείτε το αντιφασιστικό κίνημα να δείξει την στήριξη του στους 2 συντρόφους που δικάζονται για μια διάρρηξη στα γραφεία του φασιστικού ελαμ με μόνο στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα και δράση.

-πρωτοβουλία υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστών/-ριών

Στις 27 Απριλίου, ημέρα Σάββατο, πραγματοποιήθηκε πορεία ενάντια στα ψηλά ενοίκια στις 17:00 το απόγευμα. Μετά το τέλος της πορείας, όπως ανακοινώθηκε στο διαδίκτυο από την Συνέλευση ενάντια στην Κρατική Δολοφονία του Ανίς Ραχμάντ θα ακολουθούσε συγκέντρωση στο ΤΑΕ Λεμεσού με δύο βασικούς στόχους. Πρώτον, να ζητηθεί δικαιοσύνη για τον θάνατο του 19χρονου Ανίς Ραχμάντ και τον τραυματισμό του Φαχάντ, εργατών από το Μπαγκλαντέζ, που προκλήθηκαν κατά την διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Αλλοδαπών. Ο δεύτερος στόχος της συγκέντρωσης ήταν να απαιτήσει από το ΤΑΕ Λεμεσού να γνωστοποιήσει τη μοίρα των υπόλοιπων συγκατοίκων του Ανίς και του Φαχάντ, οι οποίοι κρατούνταν εκεί τις προηγούμενες μέρες και αποτελούν βασικοί μάρτυρες του θανάτου. Να σημειώσουμε ότι έγιναν διάφορες παρεμβάσεις στο ΤΑΕ Λεμεσού από επίσημους φορείς και δικηγόρους, που ζητούσαν ενημέρωσεις για τους 7 Μπαγκλαντεσιανούς, οι οποίες όμως δεν έβρισκαν ανταπόκριση.

Στις 19:25 συγκεντρώθηκαν 20 άτομα έξω από το ΤΑΕ Λεμεσού, στο απέναντι πεζοδρόμιο, φωνάζοντας συνθήματα κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας, της αστυνομοκρατίας και τον ρόλο της καταστολής μέσα στη κοινωνία. Ταυτόχρονα από τουτούκκα ανακοινώνονταν τα αιτήματα δημόσια, έξω από την αστυνομία.

Μέσα σε λίγα λεπτά, βγήκαν έξω από τα κεντρικά της Λεμεσού, ένας μεγάλος αριθμός αστυνομικών, με και χωρίς στολή, ενώ από τα δεξία της συγκέντρωσης προσέγγισε διμοιρία της ΜΜΑΔ. Η επίθεση τους ήταν άμεση. Τόσο λεκτική όσο και σωματική. Οι ΜΜΑΔίτες φορούσαν τα κράνη και χρησιμοποίησαν τα γκλοπ ενώ οι υπόλοιποι αστυνομικοί άσκησαν σωματική βία και προέβησαν σε συλλήψεις. Το αποτέλεσμα ήταν δέκα συλλήψεις με άτομα να έχουν χτυπηθεί και ριχθεί στο έδαφος, ενώ οι υπόλοιποι συγκεντρωμένοι/-ες κυνηγήθηκαν στα στενά της Λεμεσού.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΤΑΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ

Στη συνέχεια οι δέκα συλληφθέντες/-ισσες βρέθηκαν σε γραφείο εντός του ΤΑΕ. Εκεί ακολούθησαν φωνές και απειλές από μέρους των αστυνομικών, ενώ και εμείς με την σειρά μας διαμαρτυρόμασταν έντονα για το άδικο της σύλληψης. Σε κάποια στιγμή, ένας από τους αστυνομικούς ισχυρίστηκε ότι εντόπισε μικρή ποσότητα κάνναβης στο τσαντάκι ενός από τους συλληφθέντες και η αντίδραση του ήταν να χτυπήσει στο πρόσωπο τόσο το συλληφθέντα με το τσαντάκι, όσο και τον συλληφθέντα που ήταν δεμένος μαζί του με χειροπέδες. Αμέσως μετά ξεκινήσαν έντονες διαμαρτυρίες από όλους/-ες τους συλληφθέντες/-είσσες λόγω της βίας που προκλήθηκε.
Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να ενισχύσουν το κλίμα εκφοβισμού εναντίον μας προσπαθώντας να μας φιμώσουν με σκοπό να αποδεχτούμε την βία που δεχτήκαμε.

Στη συνέχεια μας διαχωρίσαν όλους/-ες σε διάφορα γραφεία. Ο ένστολος που χτύπησε τους συλληφθέντες αυτοαποκαλέστηκε ως ο Κωστής Χριστοφόρου που τον Αλέκτορα, “ο πιο πελλός μπάτσος της Λεμεσού”, “που ούλλοι φοούνται τον”, “τζαι ότι εννά μας καταστρέψει ένα ένα όταν μας έβρει έξω”. Ο συγκεκριμένος ένστολος, επισκέφθηκε προσωπικά κάποιους από τους συλληφθέντες/-ισσες στα γραφεία που μας είχαν μοιράσει. Εκεί ξεκίνησε μια ιστορία με έντονες φωνές και απειλές στα μούτρα των συλληφθέντων-ίσσων. Από την μία προσπαθούσε να στρέψει τον έναν απέναντι στην άλλη λέγοντας ότι “στα άλλα γραφεία ρουφιανεύει ο ένας την άλλη”, “ότι εννά καταλάβετε ότι είσαστε ρίφκια του τάδε”. Μετά ξεκίνησε να ισχυρίζεται ότι είπαμε κάτι για την μάνα του, βγάζοντας ένα σεξιστικό οχετό αρκετά προσβλητικό για την ίδια του την μάνα, με απειλές ότι θα μας θάψει, θα μας κάτσει μέσα, ότι είμαστε ΛΟΑΤΚΙ, φιλομουσουλμάνοι κ.λπ. Όλοι/-ες του απαντήσαμε ότι, τουλάχιστον όσο αφορά τους συγκεκριμένους συλληφθέντες/-εισσες, δεν μιλάμε από ηθική\αξιακή θέση ενάντια στην μητέρα κανενός ούτε και σεξιστικά γενικότερα. Εκείνος συνέχισε το θέατρο με φωνές και απειλές, και μετέπειτα όλο το αφήγημα του εντάχθηκε στη δικογραφία της δίωξης. Ο λόγος που τα αναφέρουμε είναι για να καταδείξουμε τις τακτικές εκφοβισμού και ψυχολογικής χειραγώγησης εκ μέρους συγκεκριμένων ένστολων.

Αφού επικοινωνήσαμε με τους δικηγόρους μας αρκετά αργά, δώσαμε καταθέσεις. Οι κατηγορίες που διερευνούνται εις βάρος μας είναι 1) Συνωμοσία για διάπραξη πλημμελήματος 2) Οχλαγωγία 3) Ανησυχία 4) Επίθεση σε αστυνομικό 5) Δημόσια Εξύβριση 6) Διασάλευση Ειρήνης 7) Απόπειρα Απόδρασης σε Σύλληψη 8) Αντίσταση στη Σύλληψη. Ανάλογα τον κρατούμενο/-η αποδόθηκαν διάφορες κατηγορίες (από τέσσερεις μέχρι και οκτώ). Ακολούθως χωριστήκαμε σε διάφορα κρατητήρια.

Οι συλληφθείσες γυναίκες οδηγηθήκαν, οι δύο στα κρατητήρια της Πάφου, η μία εγκυμονούσα απομονώθηκε στα κρατητήρια της Κοφίνου, ενώ η τέταρτη σε κρατητήριο στο Στρουμπί. Στην Πάφο οι συλληφθείσες βρέθηκαν σε κρατητήρια που ήταν διαχωρισμένα σε αντρών και γυναικών. Ο προαυλισμός δεν επιτράπηκε στις συλληφθείσες, τα κελιά τους ήταν σε άθλια κατάσταση και κατάφεραν να αποκτήσουν υλικά καθαριότητας μετά από συνεχείς διαμαρτυρίες. Ενώ αντιμετώπισαν και φραστικές επιθέσεις από τους κρατούμενους των αντρικών κρατητηρίων λόγω του ότι τα κρατητήρια των γυναικών και των αντρών είχαν κάποια επαφή, κατ’αποκλειστική ευθύνη της αστυνομίας. Η μια συλληφθείσα πήγε νοσοκομείο με εμφανή χτυπήματα στα χέρια και στη λεκάνη ενώ διαγνώστηκε, μετά από αξονικό, χτύπημα και στον αυχένα. Αρνήθηκαν να της παρέχουν έγγραφη αναφορά για την κατάσταση της με το πρόσχημα ότι “δεν υπήρχε ένταλμα σύλληψης”.
Η εγκυμονούσα στο νοσοκομείο έκανε ultra sound όπου διαπιστώθηκε ότι το έμβρυο έχαιρε άκρας υγείας και εκεί της έδωσαν έγγραφη αναφορά. Τέλος, στην μια εκ των τεσσάρων όταν ζητούσε τουαλέτα δεν της επέτρεπαν να κλείνει την πόρτα και την επέβλεπαν γυναίκες αστυνομικοί κατά την διάρκεια που βρίσκονταν στην τουαλέτα.

Όσον αφορά τους άντρες συλληφθέντες, οδηγήθηκαν στα κρατητήρια του ΤΑΕ Λεμεσού. Εκεί έγινε ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα γεγονότα της συνολικής κατάστασης. Κάποιοι αστυνομικοί υπεύθυνοι της βάρδιας είπαν ψέματα σε ήδη υπάρχοντες κρατούμενους του ΤΑΕ πως κάποιοι από εμάς τραυμάτισαν αστυνομικούς οι οποίοι είναι φίλοι και συγγενείς των κρατουμένων και τους βοηθούν να έχουν καλύτερη διαβίωση στα κρατητήρια. Οι αστυνομικοί προέτρεψαν τους κρατούμενους να μας “διαλύσουν” ως αντίποινα για τη στάση που είχαμε. Ένα τέτοιο γεγονός, βάση της ψυχολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι κρατούμενοι και το σε πόσο βίαιη κατάσταση τους επιβάλλει το κράτος να ζουν, θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ βαριούς τραυματισμούς των συλληφθέντων της συγκέντρωσης, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν μέχρι και στην εντατική.
Τελικά, λόγω διάφορων παραγόντων, η βία που εξασκήθηκε από κρατούμενο σε συλληφθέντα της συγκέντρωσης το ίδιο βράδυ ήταν πολύ χαμηλότερης έντασης.

Την επόμενη μέρα οι συλληφθέντες της συγκέντρωσης μίλησαν με τους κρατούμενους εντός των κρατητηρίων του ΤΑΕ και από κοινού διαπίστωσαν ότι το όλο περιστατικό συνδεόταν με ψεύδη που μετέφεραν συγκεκριμένοι αστυνομικοί προς αυτούς. Σκοπός των αναφερόμενων αστυνομικών ήταν κάποιοι από εμάς να τραυματιστούμε βαριά με ευθύνη των κρατουμένων και όχι των ιδίων των αστυνομικών, για να εκδικηθούν το γεγονός ότι δεν φιμωθήκαμε, δεν φοβηθήκαμε και δείξαμε ξανά στην κοινωνία τον ρόλο τους. Το παιχνίδι τους απέτυχε γιατί νίκησε η αλληλεγγύη και η συνεννόηση των κρατουμένων.

Γνωστοποιούμε το όλο γεγονός, όχι για να φοβήσουμε κάποιον/κάποιαν, αλλά για να δείξουμε ποσό αδίσταχτοι είναι, τι κύκλωμα υπάρχει, και πως αν συμβεί κάτι στο μέλλον σε ανθρώπους οι οποίοι συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, εντός των κρατητηρίων, υπάρχουν συγκεκριμένοι αστυνομικοί και υπεύθυνοι αξιωματικοί που έχουν ευθύνες.

ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Στο δικαστήριο την επόμενη μέρα, ήρθε να καταθέσει από την μεριά των αστυνομικών, ένας αξιωματικός της αστυνομίας, ο οποίος δεν ήταν καν μάρτυρας στα γεγονότα. Σκοπός του ήταν να εξασφαλίσει ακόμα δύο μέρες προσωποκράτησης για όλους τους συλληφθέντες/-εισσες.

Οι δικηγόροι υπεράσπισης απέδειξαν εντός του δικαστηρίου το πόσο στημένη είναι η υπόθεση, πόσο αλλότριο κίνητρο υπάρχει από την μεριά της αστυνομίας και πόσο ανυπόστατο είναι να ζητάνε προσωποκράτηση για περαιτέρω διερεύνηση για γεγονότα που συνέβησαν μπροστά στα μάτια τους, και αφορούν μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Οι δικηγόροι στο τέλος, εξήγησαν ότι τυχόν προσωποκράτηση εντείνει το καθεστώς αστυνομοκρατίας στην κυπριακή κοινωνία.
Δυστυχώς η δικαστής αποφάσισε να μην πάρει απόφαση την ίδια μέρα αλλά την επόμενη, συνεχίζοντας πρακτικώς την κράτηση μας.

Εδώ θέλουμε να αναφέρουμε ότι παρότι η δίκη ήταν δημόσια, δεν επέτρεψαν σε κανένα από τους/τις τριάντα και πλέον συγκεντρωμένους/-νες αλληληλέγγυους/-ες να εισέλθουν στην αίθουσα και να παρακολουθήσουν.

Μετά το τέλος της δίκης επιστρέψαμε πάλι στα κρατητήρια. Για τις συλληφθείσες αυτό που άλλαξε ήταν ότι μαζί με τις δύο που βρισκόντουσαν στην Πάφο μεταφέρθηκε και εκείνη που ήταν στο Στρουμπί, ενώ η εγκυμονούσα συνέχισε την απομόνωση της από τις άλλες στα κρατητήρια της Κοφίνου, όπου για κάποιο λόγο οι δεσμοφύλακες-γυναίκες δεν ανταποκρίνονταν σε βασικά αιτήματά της όπως το να της δώσουν τα ρούχα που της έφεραν από έξω δικοί της άνθρωποι.

Την επόμενη μέρα, ξαναβρεθήκαμε στα δικαστήρια όπου η δικαστής αποφάσισε να άρει την κράτηση μας υιοθετώντας μεγάλο μέρος του σκεπτικού που κατέθεσαν οι δικηγόροι υπεράσπισης. Να σημειώσουμε επίσης πως όταν αφέθηκαμε ελεύθεροι/ες επιστρέψαμε στα κρατητήρια για να παραλαβουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα. Εκει κάποιοι/ες διαπιστώσαμε πως παραβιάστηκαν τα κινητά μας κατά την κράτηση. Ενώ τα κινητά ήταν κλειστά οταν παραδόθηκαν, επιστράφηκαν ανοικτά και με πλήρη πρόσβαση (χωρίς δηλαδή προυπόθεση εισαγωγής κωδικού).

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας όλες και όλους τις συντρόφισσες και συντρόφους μας, όπως και κάθε άνθρωπο που έτρεξε να παρέχει την αλληλεγγύη του με κάθε τρόπο, που γνωστοποίησε τα γεγονότα, έβγαλε ανακοινώσεις, όπως και τους γονείς που στάθηκαν στο πλάι των παιδιών τους και δεν πίστεψαν το επίσημο αφήγημα της αστυνομίας.

Δεύτερο, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι στην παρούσα φάση, και μετά από όλο αυτό το φιάσκο, παραμένουμε ΥΠΟΠΤΟΙ/ ΥΠΟΠΤΕΣ και όχι κατηγορούμενοι/-νες. Είναι στο χέρι της αστυνομίας και του υπουργείου δικαιοσύνης,αν θέλει, να προχωρήσει την υπόθεση και να εκτεθεί πλήρως. Καλό είναι μάλιστα να βγουν δημόσια να απολογηθούν και να αποκαταστήσουν και τις ζημιές, όπως το σπασμένο κινητό της μιας συλληφθείσας και το αεροπορικό εισητήριο δυο συλληφθέντων. Όσον αφορά την άδικη στέρηση ελευθερίας, τις σωματικές βλάβες και τον ψυχολογικό εκφοβισμό που προκάλεσαν ας σκεφτούν εκείνοι τι θα έκαναν αν ήταν άνθρωποι από το φιλικό και οικογενειακό τους περιβάλλον στη θέση μας.

Τέλος, θεωρούμε ότι έγινε ξανά ξεκάθαρο ότι το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε για προστασία στις πορείες μας είναι την αστυνομία. Ελπίζουμε να μην ξανά έρθουν σε πορεία-συγκέντρωση-εκδήλωση μετά από αυτό το περιστατικό, με την δικαιολογία ότι ήρθαν να μας προστατέψουν. Μάλλον εμείς πρέπει να βρούμε τρόπους να προστατευτούμε από αυτους.

Η όλη υπόθεση δεν είναι μεμονωμένη. Υπάρχει ένα νήμα που συνδέει την καταστολή των διαδηλώσεων του ΩΣ ΔΑΜΕ, το κουκκούλωμα της δολοφονίας του Θανάση Νικολάου, την αστυνομική βία και διώξεις που δέχονται καθημερινά μετανάστες/-τριες εργάτες/-τριες με πρόσχημα την νομιμότητα τους και οι νεολαίοι/-ες στις γειτονιές με πρόσχημα τον οπαδισμό, τις λαμπρατζιές ή την χρήση ναρκωτικών, τη συγκάλυψη κακοποιήσεων και βιασμών, γυναικοκτονιών και του εγκληματικού τράφικινγκ που γίνεται εις γνώση της αστυνομίας Κύπρου και την συνδρομή συγκεκριμένων αστυνομικών, την αύξηση της αστυνομικής παρουσίας στο κέντρο των πόλεων και των κάμερων παρακολούθησης, την ασταμάτητη αύξηση των φυλακισμένων ανθρώπων ακόμα και για μικρά προστίματα και την όλο και μεγαλύτερη κατανάλωση των δημόσιων πόρων των φορολογουμένων για την αύξηση και ενδυνάμωση του κατασταλτικού μηχανισμού αστυνομία-φυλακή-έλεγχος. Η αστυνομοκρατία πάει χέρι χέρι με την αύξηση των επενδύσεων και την κατάληψη των πόλεων από τους πλουτοκράτες ξένους και ντόπιους επενδυτές.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι παρ’ όλη την απόπειρα φίμωσης και εκφοβισμού δεν θα σταματήσουμε τους αγώνες μας ενάντια στο σιδερένιο κλουβί στο οποίο θέλουν να κλείσουν την κοινωνία μας και τα κατώτερα λαϊκά στρώματα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Την Δευτέρα 15/4 ξεκινά το εφετείο του συντρόφου μας για την υπόθεση τρομοκρατίας. Ένα εφετείο που έπρεπε να γίνει δαμέ τζαι  7 μήνες για να σταματήσει επιτέλους η αυθαίρετη έρευνα εναντίον του. Τα γεγονότα γνωστά, σε μια καθόλα πολιτική δίωξη εναντίον 2 αντιφασιστών, όπου κατηγορούνται για μια διάρρηξη στα γραφεία των φασιστών, έσιει ανοίξει παράλληλα για τον ένα που τους  δκύο, μια γελοία αλλά επικίνδιυνη έρευνα για τρομοκρατία. Μετά την εισβολή του κράτους στο σπίτι των συντρόφων μας, ψάχνοντας μανιωδώς για να βρεί το παραμικρό ενοχοποιητικό στοιχείο, κατάσχεσαν -μεταξύ άλλων- τες προσωπικές σημειώσεις του συντρόφου μας. Στις σημειώσεις του, το κράτος είδε την ευκαιρία να ανοίξει εναντίον του έρευνα για υπόθεση τρομοκρατίας, χωρίς να αναγράφεται τίποτε το συγκεκριμένο που έστω να δικαιολογεί τούντην έρευνα. Κατα την διάρκεια ούλλων τούντων  μηνών, εν εβρέθηκε τίποτε που να συνδέει τον σύντροφο μας με κάποια τρομοκρατική δραστηριότητα. Κανονικά, τούτη η έρευνα εν να έπρεπε να καταρρεύσει με την ίδια ευκολία όπου εστήθηκε, παρ’όλα αυτά, ο σύντροφος μας βρίσκεται σε μια δικαστική ομηρία η οποία πέρα που την συνεχιζόμενη προσπάθεια για τρομοκράτηση του, εστοίχησε τζαι στην προσωπική του ζωή.
Το εφετείο τούτο, ενώ προέρχεται που την δίωξη για τη διάρρηξη στα γραφεία των φασιστών, εντούτοις εν έσιει να κάμει με τούντη δίωξη. Θέλουμε να κάμουμε κατανοητό ότι σκοπός της έρευνας τούτης, ένεν να “βρεθεί κάποιος ένοχος” για “καποιο συγκεκριμένο έγκλημα”. Σκοπός της έρευνας τούτης ένι, με βάση έναν αόριστο τζαι ανεδαφικό νόμο, της τρομοκρατίας, να διωχθεί ένας αγωνιστής μόνο τζαι μόνο για την πολιτική του ταυτότητα, αφού πέρα που την μή εύρεση στοιχείων που να τον συνδέουν με κάποια “τρομοκρατική” δραστηριότητα, εν υπάρχει γενικότερα η όποιαδήποτε δραστηριότητα στο νησί η οποία να μπορεί να χαρακτηριστεί “τρομοκρατική”. Ξέρουμε το καλά ότι τέθκοιες έρευνες τζαι υποθέσεις ενιμπορούν να σταθούν, ούτε καν στα αστικά δικαστήρια, γιατί αν τούτη η αδιανόητη έρευνα γίνει πραγματική δίωξη, τότε εν να μιλούμε για δικαστική εκτροπή. Σκοπός της έρευνας, εν η προληπτικη καταστολή τζαι η τρομοκράτηση του. Με την παράταση της παράνομης κατοχής των προσωπικών αντικειμένων του συντρόφου μας, το κράτος απειλεί εμμέσως τον σύντροφο μας ότι ανα πάσα στιγμή μπορεί να τον τυλίξει σε μια κόλλα χαρτι τζαι ότι, εν θα διστάσει να αψηφήσει τους ίδιους του τους νόμους αρκεί να διατηρήσει την εξουσία μέσω του τρόμου που προκαλεί. 
Σε τούντην περίπτωση, πέρα που το ότι καταπατούντε οι βασικές ανθρώπινες ελευθερίες, θωρούμε να ποινικοποιείται, όι μόνο η πολιτική δραστηριότητα αλλά η ίδία η σκέψη. Προφανώς, εν ποινικοιείται η όποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα, ούτε η οποιαδήποτε πολιτική σκεψη. Για πάρα πολλά χρόνια μέχρι τζαι σήμερα, ο σύντροφος, δήλωνε τζαι δηλώνει παρόν σε κοινωνικούς, ταξικούς τζαι δικοινωτικούς αγώνες, με τους αγώνες δηλαδή που συγκρούονται με την καθεστωτική λογική. Η πολιτική του δραστηριότητα εν θα εμπορούσε να μεν οδηγήται τζαι που την πολιτική του σκέψη. Όντας αναρχικός, ο σύντροφος μας ανέπτυξε την πολιτική του σκέψη, χωρίς να την περιορίζει η ιδεολογική προπαγάνδα των καταπιεστών. Μια σκέψη η οποία εν ανατρεπτική τζαι εν θα κάθεται ήσυχη σε ότι την προστάξουν, ούτε αποδέχεται τον θάνατο τζαι την εξαθλίωση σαν όρους ζωης τζαι έσιει τες αξίες της αλληλεγγύης τζαι της αυτοοργάνωσης των ζωών μας ως φάρο. Τούτη η σκέψη δικάζεται δαμέ ως τρομοκρατική. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι σκέψεις σαν τούτες τρομάζουν τους καταπιεστές τούτου του κόσμου, τζαι γι’αυτό προσπαθούν με κάθε ευκαιρία, είτε να τες τρομοκρατήσουν τζαι να σωπάσουν, είτε να τες φυλακίσουν τζαι να τες εξοντώσουν. Εμείς ξέρουμε την αλήθεια τζαι η αλήθεια εν τούτη, ότι, στο πρόσωπο του συντρόφου μας εν δικάζεται ο ίδιος αλλά δικάζεται η ανατρεπτική σκέψη τζαι ο νέος κόσμος που κουβαλά. Ένας κόσμος ο οποίος εν να βασίζεται στην αλληλεγγύη τζαι στην αυτοοργάνωση των ζωών μας, μακριά που τους αντικοινωνικούς θεσμούς ποτισμένους με το μικρόβιο του φόβου τζαι της εξουσίας.΄Ένας κόσμος απαλλοτριωμένος που τες λογικές του προσωπικού κέρδους. Γι’αυτό τρομάζουν όποτε έρτουν αντιμέτωποι με σκέψεις σαν τούτες,·γιατί ξέρουν ότι σκέψεις σαν τούτες του συντρόφου μας, υπάρχουν πολλές τζαι αν οργανωθούν μπορούν να αψηφήσουν την εξουσία τους.
Το κράτος προσπαθεί να απαξιώσει την ζωή του συντρόφου μας καταπατώντας του βασικές ελευθερίες που ευαγγελίζεται το ίδιο πως ο καθένας τζαι η κάθε μια μας έσιει τζαι δικαιούται. Προφανώς, για το κράτος, οι πολιτικοί αντιπάλοι του εν ανήκουν σε τούντην κατηγορία. Το ότι επιτέλους έσιει δρομολογηθεί το εφετείο, εν σημαίνει ότι ο αγώνας σταματά τζαμέ. Τζαμέ ξεκινά ένας νέος αγώνας, ο οποίος ένεν άλλος που την οριστική αθώωση του συντρόφου μας τζαι το κλείσιμο τούντης αυθαίρετης έρευνας. Η νίκη μέσα στο εφετείο, αφήνει την παρακαταθήκη ότι οι επιδιώξεις του κράτους για την ποινικοποίηση της ανατρεπτικής σκέψης τζαι δράσης εν να έβρει απέναντι του τες κοινωνικές αντιστάσεις που ένα αποφασισμένο κίνημα. Μια τέθκοια νίκη, μπαίνει αντρόσσιη απέναντι σε παρόμοιες μελλοντικές σκευωρίες του κράτους, τζαι εν νίκη για ούλλο το ανταγωνιστικό κίνημα. Ένα κίνημα που εν να αγωνίζεται για την απελευθέρωση της κοινωνίας που τα καπιταλιστικά τζαι κρατικά δεσμά τζαι που εν θα αφήνει αγωνίστριες τζαι αγωνιστές ανυπεράσπιστες τζαι ανυπεράσπιστους, απέναντι  στο τέρας της εξουσίας.
Αρχή του αγώνα εν η Δευτέρα 15/04, όπου εν να ξεκινήσει η πρώτη διαδικασία του εφετείου. Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε συγκέντρωση έξω που το κτήριο “Φιλογενεία” στην Αγλαντζία, για να δείξουμε στο κράτος, ότι ο σύντροφος μας ένεν μόνος τζαι ότι οι σκευωρίες απέναντι του θα καταρρεύσουν.
Για καλύτερο συντονισμό, επικοινωνία τζαι ενημέρωση για τον αγώνα τζαι την δραστηριότητα του, καλούμε ούλλες τες δυνάμεις αλληλεγγύης σε εκδήλωση για ενημέρωση τζαι συζήτηση, το Σάββατο 13/4/24, η ώρα 19:00, στον πολυχώρο Ελ Ταγιέρ, στη Λευκωσία. 
Για περισσότερες πληροφορίες, τόσο σχετικά με την δίκη του εφετείου όσο τζαι την δίωξη των 2 συντρόφων για την υπόθεση στα γραφεία των φασιστών, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας antidioxi.blackblogs.org ή να επικοινωνήσετε μέσω mail με την πρωτοβουλία υπεράσπισης στο antidioxi@espiv.net

Σχετικά με την συγκέντρωση αλληλεγγύης:
Την Δευτέρα, 4/3/24, η πρωτοβουλία υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστών/-ριών επαρεβρέθηκε με κάλεσμα για συγκέντρωση αλληλεγγύης στο προαύλιο του επαρχιακού δικαστήριου της Λευκωσίας. Στην συγκέντρωση αλληλεγγύης ήταν παρών γύρω στα 15 άτομα. Εβρεθήκαμε αντιμέτωπα με έντονη παρουσία της αστυνομίας, η οποία φαίνεται να επαρεβρέθηκε τζαμέ με στόχο την καταστολή της συγκέντρωσης αλληλεγγύης. Επροχωρήσαμε στην ανάρτηση πανό πας τα κάτζελλα του προαυλίου, το οποίο όμως οι δυνάμεις καταστολής εθεώρησαν παράνομο τζαι επροσπάθησαν να το κατεβάσουν. Μετά που λογομαχία με την αστυνομία, στην οποία εζητήσαμε εξηγήσεις για την υποτιθέμενη παράνομη υπόσταση του πανό, αναγκαστήκαμε να το κατεβάσουμε για να μεν πέσει στα σιέρκα τους.

Σχετικά με την δικάσιμο:

Mε την έναρξη της νομικής διαδικασίας, η κατηγορούσα αρχή υποστήριξε οτι, λόγω του οτι το δικαστήριο ακόμα δικάζει υποθέσεις της χρονικής περιόδου 2019 – 2022, εν υπολόγιζε οτι εν να εδικάζετουν η υπόθεση πραγματικά στις 4/3 τζαι εν επροετοίμασε τους μάρτυρες της για την νομική διαδικασία. Η νομική ομάδα της υπεράσπισης εδήλωσε ετοιμότητα τζαι ορίστηκε η επόμενη δικάσιμoς για της 24/9/2024.

VIDEO: https://www.instagram.com/p/C35lw_BtXAD/

Εκτεταμένο κάλεσμα εδώ:

Με αφορμή την επανέναρξη του δικαστηρίου των 2 συντρόφων την Δευτέρα 04/03, προσκαλούμε τον κόσμο της αλληλεγγύης σε εκδήλωση το Σάββατο 2/3, η ώρα 19:00 στο Ελ Ταγιερ (Λευκωσία) η οποία έχει ως σκοπό να παρουσιαστεί η στρατηγική της πρωτοβουλίας υπεράσπισης για το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα γίνει ενημέρωση σχετικά με τη παράλληλη έρευνα για τρομοκρατία που άνοιξε για τον ένα εκ των δύο, τα νεότερα στοιχεία που έχουμε και τις πολιτικές τις προεκτάσεις. Επίσης θα γίνει συζήτηση με τη νομική ομάδα υπεράσπισης για το νομικό σκέλος της υπόθεσης.

Στηρίζουμε τους διωκόμενους συντρόφους μας υλικά, ηθικά και πολιτικά.

Η αδιαπραγμάτευτη μας αλληλεγγύη να αγκαλιάσει τους συντρόφους σε αυτό τον δύσκολο αγώνα και να γίνει ασπίδα προστασίας τους απέναντι στο κράτος.

https://www.firefund.net/antifastrugglecy (English, French, German included in the link)

Δελτίο Ενημέρωσης σχετικά με τις διώξεις γύρω από την υπόθεση διάρρηξης και κλοπής των κεντρικών γραφείων του κυπριακού φασιστικού κόμματος ΕΛΑΜ (Εθνικό ΛΑϊκό Μέτωπο).

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Την πρώτη εβδομάδα του Ιούνη το ΕΛΑΜ ανακοινώνει πορεία στη Λάρνακα κατά των μεταναστών και μεταναστριών εργατών. Στις 14 Ιουνίου λαμβάνει χώρα μία εκ των μαζικότερων δολοφονιών της συνοριακής πολιτικής ΕΕ-Ελληνικού κράτους. Στην Πύλο δολοφονούνται με την συναυτουργία του ελληνικού λιμενικού και της FRONTEX εκατοντάδες άνθρωποι, παιδιά, γυναίκες, άντρες όλων των ηλικιών, πολλοί εκ των οποίων παραμένουν άταφοι και ανώνυμοι ούτε καν μετρημένοι ως αποβιώσαντες. Στις 15 Ιούνη, στην κυπριακή βουλή λαμβάνει χώρα ένα θέατρο ξεπλύματος της δολοφονικής συνοριακής πολιτικής, όπου οι βουλευτάδες τηρούν ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της δολοφονίας. Το ΕΛΑΜ αρνούμενο ακόμα και για τυπικούς λόγους να σιωπήσει ένα λεπτό, αποχωρεί από την αίθουσα. Προφανώς, δεν έκαναν ούτε σκέψη για αναβολή ή ακύρωση της πορείας κατά των μεταναστών και μεταναστριών που είχαν ετοιμάσει. Την επόμενη μέρα 16 Ιούνη, στη Λάρνακα, μπροστά στη θάλασσα των πνιγμένων, το ΕΛΑΜ πραγματοποιεί πορεία ποινικοποίησης και εκφοβισμού της ξενιτεμένης εργατιάς. Ευτυχώς όμως, η προσέλευση μετριέται σε μόλις 300-400 άτομα, παρά το ότι έβαλαν λεωφορεία από όλες τις πόλεις, πάρα την παραφιλολογία και την γκεμπελίστικη προπαγάνδα που κάνουν οι ακολουθητές του στα social media. Άλλωστε τα βίντεο το αποδεικνύουν. Ντράπηκαν και οι ίδιοι να παραθέσουν μια μακρινή φωτογραφία.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ

Σύμφωνα με την κατάθεση του ΕΛΑΜ, την Κυπριακή Αστυνομία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την στιγμή που το ΕΛΑΜ πραγματοποιούσε την φασιστική πορεία του, κάποιοι εισέβαλαν στα κεντρικά του γραφεία στη Λευκωσία με διάρρηξη της εισόδου, απαλλοτριώνοντας ένα πύργο υπολογιστή, αναστατώνοντας το γραφείο του πρώην μπράβου της Χρυσής Αυγής και νυν αρχηγού του ΕΛΑΜ Χρίστου Χρίστου, οι οποίοι “διαρρήκτες”, φεύγοντας ζωγράφισαν δύο Α κυκλωμένα σε μία ταμπέλα του κόμματος.Την επόμενη μέρα, ώρες μετά την αποκαλούμενη επίθεση, με την αγαστή συνεργασία ΜΜΕ-Αστυνομίας-Ακροδεξιών, φτιάχνεται ένα προπαγανδιστικό αφήγημα διαφήμισης του ΕΛΑΜ, που προβάλλεται ειδικότερα από τον ALPHA του γνωστού ακροδεξίου Παπαέλληνα, ότι το ΕΛΑΜ δέχθηκε επίθεση από άτομα της άκρας αριστεράς λόγω της πορείας που οργάνωσε κατά της μετανάστευσης.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟΠΤΩΝ

Τις επόμενες μέρες η κυπριακή αστυνομία κυκλοφορεί φωτογραφία στα ΜΜΕ, η οποία προέρχεται από εσωτερική κάμερα του κτηρίου των φασιστών, και ζητούν δημοσίως όποιος μπορεί να ταυτοποιήσει έναν κουκουλοφόρο από τα μάτια του. Περίπου δυό εβδομάδες μετά, συλλαμβάνουν δύο σύντροφους. Την σύλληψη ακολουθεί εισβολή στον προσωπικό τους χώρο με άρνηση παρουσίασης εντάλματος, αναστάτωση στο οικογενειακό τους περιβάλλον και κατάσχεση πλειάδας προσωπικών αντικειμένων. Για τον έναν εκ των δύο επικαλούνται πως ευρέθη ανώνυμος πληροφοριοδότης ο οποίος τον ταυτοποίησε με τον κουκουλοφόρο, ενώ για το άλλον σύντροφο επικαλούνται πως, βάσει φωτογραφικού υλικού από κάμερες, το αυτοκίνητο του προσομοιάζει εξωτερικά με αυτοκίνητο που ευρέθηκε παραπλήσια του κτήριου την ώρα της διάρρηξης, δίχως την καταγραφή αριθμών κυκλοφορίας. Στην ανυπόστατη δικογραφία οι διωκτικές αρχές αναφέρουν ότι κατά την διάρρηξη εγράφησαν στους τοίχους “σύμβολα ΑΝΤΙFA” αναφερόμενοι στα κυκλωμένα Άλφα, δήλωση η οποία ξεκινάει ήδη να δείχνει την πρόθεση της αστυνομίας να κατευθυνθεί στη στοχοποίηση συγκεκριμένου ευρύτατου πολιτικού χώρου, που περιλαμβάνει ακόμα και οπαδικά σύνολα. Η αστυνομία βρέθηκε μάλιστα να φωτογραφίζει τον ένα από τους δύο στόχους της να παρεβρίσκεται σε δικοινοτική πορεία PRIDE, μαζί με εκατοντάδες άλλους διαδηλωτές. Αυτό έγινε δήθεν για την ταυτοποίηση του. Μια κίνηση που καταγγέλθηκε από τους δικηγόρους αφού η παρακολούθηση και φωτογράφιση ειδικά σε μια πορεία που μπορεί να δηλώνει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα δεν είχε ούτε νομιμοποίηση, ούτε λογική (γιατί στην πορεία;), εκτός αν η αστυνομία παραδεχθεί ότι η δίωξη είναι στη βάση πολιτικών φρονιμάτων και εμπλοκής στα κινήματα, οπότε εξού και η λογική. Μέχρι σήμερα η αστυνομία αρνείται να παραδώσει το σύνολο του φωτογραφικού της τεκμηριακού υλικού.

Προς απόδειξη και ενίσχυση των λεγομένων μας περί πολιτικών διώξεων στο ψαχνό, θέλουμε να αναφέρουμε πως πριν την σύλληψη και κατηγορία των δύο προαναφερόμενων ανθρώπων είχαν συλλάβει οπαδό που συνδέεται με ποδοσφαιρική ομάδα αριστερών καταβολών (με τη δικαιολογία ότι η φωτογραφία του στο facebook έμοιαζε στη φωτογραφία του λεγόμενου διαρρήκτη). Το συγκεκριμένο παιδί κατάφερε τελικά να αποδείξει την αθωότητα του μόνο και μόνο επειδή έτυχε να καταγραφεί σε κάμερα μαγαζιού την ώρα της λεγόμενης διάρρηξης, αλλιώς η υπόθεση θα έκλεινε πάνω του.

ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ

Οι δύο ύποπτοι λαμβάνουν οκταήμερη προσωποκράτηση και κατά την κράτησή τους τηρούν σιγή ιχθύος αρνούμενοι να ενοχοποιήσουν τον εαυτό τους ή άλλους. Σε αυτό το πλαίσιο αποδέχονται και την λήψη DNA και αποτυπωμάτων. Μέσα στο ντελίριο της δίωξης, η κυπριακή αστυνομία, με σαφείς κεντρικές και από τα πάνω εντολές, περνάει την υπόθεση σε ανώτερα κλιμάκια της μυστικής αστυνομίας, φτάνοντας μέχρι το ΤΑΕ αρχηγείου. Ο ένας εκ των υπόπτων αποσπάται δια της βίας δύο φορές από το κελί του, για να γίνουν ακόμα δύο φορές έρευνες στο σπίτι που διέμενε. Έχοντας ως δεδομένο ότι ο πληροφοριοδότης που τον κατέδειξε ως ένοχο αρνείται να καταθέσει επώνυμα, και μη μπορώντας να βρουν οτιδήποτε θα μπορούσε δήθεν να ενοχοποιήσει τα άτομα (ρούχα, απαλλοτριωμένα αντικείμενα, εργαλεία διάρρηξης, dna, αποτυπώματα), τα λαγωνικά του ΤΑΕ κάνουν απόπειρα να στήσουν ξεχωριστή υπόθεση τρομοκρατικής οργάνωσης με αφορμή τεκμήρια που βρέθηκαν κατά τη διερεύνηση της λεγόμενης διάρρηξης. Τα στοιχεία τους είναι κάποια ονόματα που βρεθήκαν σε χειρόγραφα, αναφορές στον αναρχισμό, βιβλία, ώ και τι έκπληξη, ακόμα ένας ανώνυμος πληροφοριοδότης που δηλώνει αυτή την φορά ότι είδε έναν εκ των υπόπτων να κουβαλά όπλο στο σπίτι του!

Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΜ

Μετά από 8 μέρες η προσωποκράτηση έληξε με τις δικαστικές αρχές όμως να επικυρώνουν και να ευθυγραμμίζονται με την διωκτική υπόθεση περί διάρρηξης με αποτέλεσμα δύο σύντροφοι να είναι πλέον, από ύποπτοι, κατηγορούμενοι και να αντιμετωπίζουν την έναρξη μιας κοστοβόρας δικαστικής διαδικασίας με δύο φορές την εβδομάδα παρουσία στο αστυνομικό τμήμα, παράδοση ταξιδιωτικών εγγράφων και απειλή υπέρογκης χρηματικής εγγύησης σε περίπτωση που παραβλέψουν τους όρους. Είναι μια δίκη που έχει ως επίδικο την ποινικοποιήση και τον εκφοβισμό του αντιφασισμού και του αντιρατσισμού, την προστασία του νεοφασιστικού κόμματος του ελάμ κάτω από τη θεσμική φτερούγα, μια δίκη που οι ίδιοι οι ελαμίτες θα παρευρεθούν για να καταθέσουν ενάντια στους υποτιθέμενους διαρρήκτες.

Είναι σημαντικό αυτά τα δύο άτομα να απαλλαγούν από τις κατηγορίες της ευτράπελης δικογραφίας των άφαντων μαρτύρων και των μαγικών φωτογραφιών, και εμείς οι υπόλοιποι/-ες να δηλώσουμε πως σε συνθήκες μαζικών δολοφονίων, ξυλοδαρμών και βιασμών της ξενιτεμένης εργατιάς, σε μια κατάσταση σοβαρής ανάδυσης του νεοναζισμού, ο αντιφασιστικός αγώνας ισούται με την υπεράσπιση της εναπομείνουσας κοινωνικής ηθικής και ιστορικής μνήμης, ως εκ τούτου είναι και νομιμοποιημένος και δίκαιος!

Η προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα και των συμβόλων του με αόριστες διώξεις σε πολιτικοποιημένο κόσμο για παραδειγματισμό της κοινής γνώμης, είναι απλά συμπαράταξη και σύμπραξη με τα φασιστικά μορφώματα. Γι αυτό είναι ζήτημα κάθε ανθρώπου με ανθρωπιστικές ευαισθησίες και αντιφασιστικές καταβολές να σταθεί απέναντι σε αυτή τη δίωξη, όπως καλείται να σταθεί απέναντι στο ζόφο των εποχών.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Το πιο απλό και εξαιρετικό γεγονός της υπόθεσης περί τρομοκρατίας είναι ότι διερευνούν την σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης χωρίς να έχουν “τρομοκρατική” ενέργεια και χωρίς να έχει βρεθεί οπλισμός. Όλη αυτή η παρωδία όμως θα ήταν για γέλια, αν ήταν ταινία. Στην πραγματικότητα της ζωής, το να έχει η κυπριακή αστυνομία ανοιχτό φάκελο διερεύνησης τρομοκρατικής οργάνωσης για κάποιο πολιτικοποιημένο άτομο σημαίνει πολύ σοβαρά πράγματα, όπως άρση οποιουδήποτε νομικού εμποδίου προστασίας προσωπικών δεδομένων των συλληφθέντων και του κοινωνικού τους περιβάλλοντος, ώστε οι μπάτσοι να μπουν “νόμιμα” στην ζωή όλων μας. Η παρούσα δυσανάλογη, άτοπη, υπερβάλλουσα διερεύνηση μπορούμε να φανταστούμε πως ενεργοποιήθηκε στη βάση πολιτικών συστάσεων και ύπαρξης στελεχών του ίδιου του ΕΛΑΜ εντός των διωκτικών αρχών. Το μήνυμα που προσπαθούν κράτος και φασίστες να περάσουν προς τους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες, αλλά και στο ευρύτερο κίνημα, λέει πως αν συνεχίσετε να διεκδικείτε το δίκαιο, όπως το να μην ανέχεστε την δολοφονική φασιστική απειλή, τότε σύντομα θα βρεθείτε σε μια κατάσταση που όχι μόνο εσείς προσωπικά αλλά και όλοι όσοι συνδέονται μαζί σας μπορεί να ενταχθείτε σε μία στημένη τρομοκρατική οργάνωση που μπορεί να περιλαμβάνει μεγάλες ποινές φυλάκισης ή και τεράστια νομική ταλαιπωρία. Τέτοιες ενέργειες εκ μέρους της αστυνομίας αποτελούν προσπάθειες τυφλής τρομοκράτησης ενός πλήθους ανθρώπων κοινής ιδεολογικής ταυτότητας και της ευρύτερης κοινότητάς τους. Αποτελούν τακτικές στο πλαίσιο ειδικών μορφών πολέμου από τις κρατικές υπηρεσίες προς τον κόσμο του αγώνα. Τακτικισμοί που έχουν προσπεραστεί χιλιάδες φορές κατά το παρελθόν από αποφασισμένα κινήματα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ

Εξετάζοντας την δυσαναλογία των περιστατικών, φάνηκε τόσο ξεκάθαρα η συμπαράταξη φασιστών και κράτους, όταν στον Μώλο της Λεμεσού στις 9 Ιουλίου, τα ακροδεξία υποκείμενα που κατέβηκαν στο κάλεσμα της οργάνωσης ΕνΕργώ κατά των μεταναστών, προέβησαν σε πογκρόμ με την συνοδεία της ΜΜΑΔ, δέρνοντας, προπηλακίζοντας όποιον τους φαινόταν ξένος και φτωχός εργάτης, δέρνοντας μάλιστα και ντόπιους που αντεδράσαν (σχετική καταγγελία). Φυσικά, δεν έγινε ούτε μια σύλληψη, ουτέ καν παρενόχληση, αποδεικνύοντας την συμπόρευση διωκτικών αρχών και φασιστών. Η 9 Ιουλίου ήταν ο προπομπός της Χλώρακας και της Λεμεσού τον Σεπτέμβριο, όπου το νεοναζιστικό φίδι δάγκωσε και μάτωσε την ξενιτεμένη εργατιά με κοινό πλάνο αστυνομίας-νεοναζί. Αν ο κόσμος είχε αφουγκραστεί τις ανησυχίες των αντιφασιστριών και αντιφασιστών που οργάνωναν πορείες τους προηγούμενους μήνες και συμμετείχε μαζικά, ίσως να μην φτάναμε σε αυτό το σημείο.

Εν κατακλείδι, αν θέλετε παρανομία κοιτάξτε την συγκρότηση των παραστρατιωτικών φασιστικών ομάδων και τις συνεννοήσεις τους με δημοτικές και αστυνομικές αρχές για την πειθάρχηση και καταστολή των σύγχρονων προλετάριων. Η τρομοκρατία είναι η τυφλή βία κατά πλήθους ανθρώπων λόγω της εθνοτικής τους ταυτότητας και της οικονομικής τους θέσης. Τούτη η διαδικασία είναι ιστορικά και πολιτικά συνυφασμένη με τα κράτη και τις φασιστικές οργανώσεις που στοχοποιούν πλήθη ανθρώπων κάθε ηλικίας και φύλου κάτω από την ταμπέλα του (λαθρο) μετανάστη, του ξένου, του παράνομου, του αλλόθρησκου, του εσωτερικού εθνικού κινδύνου, του ανώμαλου, και ότι άλλο σκεφτεί το μισισμένο τους μυαλό.

Αν θέλετε παρανομία κοιτάξτε τα εκατομμύρια ευρώ που τρώει το κυπριακό κράτος από τις κοινωνικές ασφαλίσεις των εργαζομένων μεταναστών/-τριων, τα εκατομμύρια που τρώνε διάφοροι από τις μεταναστευτικές επιδοτήσεις της ΕΕ, τις γκετοποιήσεις και τις πολύμηνες κρατήσεις χωρίς δίκες και κατηγορίες στα κέντρα κράτησης. Αν θέλετε παρανομία δείτε τις χιλιάδες παράνομες επαναπροωθήσεις, δολοφονίες, ληστείες και ξυλοδαρμούς του λιμενικού και της frontex στα ευρωπαϊκά σύνορα. Αν θέλετε τρομοκρατία κοιτάξτε αυτή που σπέρνει η συνοριακή αστυνομία και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις στους χιλιάδες εργαζόμενους της μετανάστευσης!

ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΌ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ.

Το antidioxi.blackblogs.org εν ένα blog το οποίο δημιουργήθηκε με σκοπό την συνεχή ενημέρωση για την δίωξη των 2 συντρόφων που διώκουνται για την επίθεση στα γραφεία του ε.λα.μ. Υπάρχει για να γίνονται ενημερώσεις μετά που κάθε δικάσιμο, για την προώθηση δράσεων αλληλεγγύης που αφορούν την δίωξη των 2 συντρόφων τζαι για καλέσματα αλληλεγγύης στα δικαστήρια στες δικάσιμες των συντρόφων.

Για οποιαδήποτε απορία σχετικά με την καμπάνια αλληλεγγύης, την υπόθεση ή την ίδια την πρωτοβουλία υπεράσπισης μπορείτε να μας στείλετε mail sto antidioxi@espiv.net